ఆ మధ్య ఒక టపా లో మా ఇంటర్ కాలేజీ లో "నా నిద్ర" సంగతు లు మాట్లాడుకున్నాము కదా!...మరి కాలేజీ అన్నాక డైరెక్టర్, ప్రిన్సిపాల్ etc ఉంటారు కదా..మా ప్రియతమ "డైరెక్టర్" గారి పేరు "కామశాస్త్రి", పిల్లకాయల కి ఆయన అంటే గౌరవం, భక్తి, అంతకు మించి బోలెడంత భయం.
కామశాస్త్రి గారూ చూడడాని కి నల్ల గా ,దానికి తోడూ చాలా లావు గా ఉంటారు, కావున సహజంగా నే పిల్లకాయల కి అయన అంటే భయం. ఆయన ఎక్కువ గా మాట్లాడారు, కాకపోతే "కంటి చూపు తో" చంపేసే రకం. ఆయన ఇంటర్ రెండో సంవత్సరం పిల్లల కి గణితం సబ్జెక్టు లో "
సదిశ" లు చెప్పేవారు. మేము మొదటి సంవత్సరం లో ఉన్నప్పుడు "ఇడ్లి టిఫిన్' ఉన్న రోజున పిల్లలంత టిఫిన్ పడేస్తున్నార ని తెలిసి "మా హాస్టల్ క్యాంటిన్" కి ఒకసారి చూడడాని కి వచ్చారు....ఇంకాచెప్పొద్దూ ఎప్పుడు ఇడ్లి పడవేసే మేము ఆ రోజు పెట్టిన ఇడ్లిలు చక్క తినేసం బుద్దిమంతుల్లా...
ఇంకా మేము రెండో సంవత్సరం లోకి వచ్చేసరి కి అప్పటి వరకు " కో-ఏడ్" గా ఉన్న కాలేజీ ని కాస్త ఆయన రెండు గా విభజించేశారు. ఒక్క ఇంటర్ రెండో సంవత్సరం తప్ప నా తక్కిన చదువంత "కో-ఏడ్" తరహ లోనే సాగింది. మా ప్రత్యేక "మహిళా కళాశాల" నాకు విచిత్రం గా అనిపించేది, అంత "అమ్మాయిల " మాయం. కొన్ని తరగతులు "కంబైండ్" తరహ లో సాగేవి....అందులో "సదిశలు" కూడ ఒకటి.
ద్వితీయ సంవత్సరం ఒక్క తెలుగు మీడియం లోనే రెండు వందల పైచిలుకు విద్యార్ధులు ఉండేవారు....అందరి కి కలిపీ కామశాస్త్రి గారి "సదిశ లు " క్లాసు కాలేజీ గ్రౌండ్ లో ఉన్న పెద్ద చెట్ల నీడన సాగేవి. కామశాస్త్రి గారి కి ముందు వరుస లో అమ్మాయి లు, ఆ తర్వాత అబ్బాయి లు కూచునేవాళ్ళు. ఆయన గొంతు చాలా గంభీరం గా ఉండేది, ఈ చివర నుండి ఆ చివర దాక ఒకే రీతి లో వినిపించేది.... ఎక్కువ గా ఈ క్లాసు లు మద్యాహ్నం పుట జరిగేవి,చెప్పేదేముంది అందరి కి ఆ క్లాసు లో నిద్ర వచ్చేది....కాకపోతే ఆయన గారి కి భయపడి ఎవరు కళ్ళు మూసుకుని నిద్ర పోవడాని కి సాహసించేవారు కాదు, "కళ్ళు తెరిచి" మాత్రం కొందరు నిద్ర పోయేవారు,అందులో నేను ఒకదాన్ని.క్లాసు మధ్య లో ఎవరైన నిద్ర పోతున్నార? అని ఆయన గమనించేవారు...ఎవడైనా దొరికాడ!! అంతే సంగతు లు....నిద్ర పోయేది అమ్మాయి లు అయితే మాత్రం కోపం గా చూసేవారు...అదే అమ్మాయి ల కు పెద్ద శిక్ష.
"study hours" లో ఎవరైనా సరిగ్గా చదవక పోయిన, అల్లరి చేసిన ,తక్కువ మార్కులు వచ్చిన ....కామశాస్త్రి గారి నోటి లో, చేతి లో నలిగి పోయేవారు పాపం పిల్లకాయలు :(
నీవు 
ఆ మధ్య ఒక టపా లో మా ఇంటర్ కాలేజీ లో "నా నిద్ర" సంగతు లు మాట్లాడుకున్నాము కదా!...మరి కాలేజీ అన్నాక డైరెక్టర్, ప్రిన్సిపాల్ etc ఉంటారు కదా..మా ప్రియతమ "డైరెక్టర్" గారి పేరు "కామశాస్త్రి", పిల్లకాయల కి ఆయన అంటే గౌరవం, భక్తి, అంతకు మించి బోలెడంత భయం. 
కామశాస్త్రి గారూ చూడడాని కి నల్ల గా ,దానికి తోడూ చాలా లావు గా ఉంటారు, కావున సహజంగా నే పిల్లకాయల కి అయన అంటే భయం. ఆయన ఎక్కువ గా మాట్లాడారు, కాకపోతే "కంటి చూపు తో" చంపేసే రకం. ఆయన ఇంటర్ రెండో సంవత్సరం పిల్లల కి గణితం సబ్జెక్టు లో "సదిశ" లు చెప్పేవారు. మేము మొదటి సంవత్సరం లో ఉన్నప్పుడు "ఇడ్లి టిఫిన్' ఉన్న రోజున పిల్లలంత టిఫిన్ పడేస్తున్నార ని తెలిసి "మా హాస్టల్ క్యాంటిన్" కి ఒకసారి చూడడాని కి వచ్చారు....ఇంకాచెప్పొద్దూ ఎప్పుడు ఇడ్లి పడవేసే మేము ఆ రోజు పెట్టిన ఇడ్లిలు చక్క తినేసం బుద్దిమంతుల్లా... 
ఇంకా మేము రెండో సంవత్సరం లోకి వచ్చేసరి కి అప్పటి వరకు " కో-ఏడ్" గా ఉన్న కాలేజీ ని కాస్త ఆయన రెండు గా విభజించేశారు. ఒక్క ఇంటర్ రెండో సంవత్సరం తప్ప నా తక్కిన చదువంత "కో-ఏడ్" తరహ లోనే సాగింది. మా ప్రత్యేక "మహిళా కళాశాల" నాకు విచిత్రం గా అనిపించేది, అంత "అమ్మాయిల " మాయం. కొన్ని తరగతులు "కంబైండ్" తరహ లో సాగేవి....అందులో "సదిశలు" కూడ ఒకటి.
నా కలాని కి
ఈ మధ్య ఫ్రెండ్ ఒకరు మాట ల మధ్య నీ బ్లాగ్ లో స్కూల్ డేస్, లేదా కాలేజీ డేస్ గురించి రాయొచ్చు కదా! అని అడిగితే, రాయొచ్చు కాని నాకే బద్ధకం రాయడానికి అని సెలవిచ్చాను.సరే లే బద్దకం లో భాగం అయిన "నిద్ర" గురించి రాస్తే పోలా ... 
నేను ఇంటర్ కోసం అని పక్క ఊళ్ళో ఉన్న రెసిడెన్సియల్ కాలేజీ లో చేరిపోయాను. నా లక్ష్యం "BITS PILLANI" లో B.Tech చేయాలనీ, అక్కడ అయితే బాగా చెప్తారని, ఇంట్లో పేచి పెట్టి చేరి పోయా..పదవ తరగతి వరకు బాగా చదివేదాన్ని, బాగా అల్లరి చేసేవాళ్ళం. పెద్ద గా చదవండి అని ఎవరు ఇబ్బంది పెట్టె వారు కాదు, చాలా ఆనందం గా గడిచి పోయాయి ఆ రోజులు. కాని ఈ కాలేజీ మొదటి రోజే జైలు ని తలపించింది.... 
పొద్దున్న ఐదు గంటలకి చదువు మొదలవుతుంది, రాత్రి ఎన్మిదింటి కి ముగుస్తుంది. కొత్తలో బాగానే చదివేదాన్ని. అదంతా మెకానికల్ గా అనిపించడం మొదలైంది. పొద్దున్న "study hours" లో కొద్ది సేపు చదివి నిద్ర లోకి జారి పోయేదాన్ని. ఇది గమనించిన మా లెక్కల మాష్టారు "నాగరాజు గారూ" నన్ను తన ముందు బెంచి లో కూచోమని చెప్పి లెక్కలు చేయమని చెప్పేవారు. కొద్ది సేపు చదివేదాన్ని...తర్వాత మళ్లీ కథ మొదటికే వచ్చేది. 
