26, జూన్ 2010, శనివారం

"అద్దం"

నీవు
"స్వచ్చత" కు మారు పేరు
మల్లెలాంటి మనసల్లే!
.........................
నన్ను నీలో
ప్రతిబింబింప చేస్తావు
"నా" లోకి నన్ను
తరచి చూసుకునేలా చేస్తావు
.............................
బాహ్య ప్రపంచం కోసం
నే వేసుకున్న "ముసుగు"
ఆ "ముసుగు" వెనుక
నే పడుతున్న ఆవేదన
నీకు తప్ప
మరి ఇంకెవరికి తెలుసు?

21, జూన్ 2010, సోమవారం

"కామశాస్త్రి Vs పిల్లకాయలు "

ఆ మధ్య ఒక టపా లో మా ఇంటర్ కాలేజీ లో "నా నిద్ర" సంగతు లు మాట్లాడుకున్నాము కదా!...మరి కాలేజీ అన్నాక డైరెక్టర్, ప్రిన్సిపాల్ etc ఉంటారు కదా..మా ప్రియతమ "డైరెక్టర్" గారి పేరు "కామశాస్త్రి", పిల్లకాయల కి ఆయన అంటే గౌరవం, భక్తి, అంతకు మించి బోలెడంత భయం.
కామశాస్త్రి గారూ చూడడాని కి నల్ల గా ,దానికి తోడూ చాలా లావు గా ఉంటారు, కావున సహజంగా నే పిల్లకాయల కి అయన అంటే భయం. ఆయన ఎక్కువ గా మాట్లాడారు, కాకపోతే "కంటి చూపు తో" చంపేసే రకం. ఆయన ఇంటర్ రెండో సంవత్సరం పిల్లల కి గణితం సబ్జెక్టు లో "సదిశ" లు చెప్పేవారు. మేము మొదటి సంవత్సరం లో ఉన్నప్పుడు "ఇడ్లి టిఫిన్' ఉన్న రోజున పిల్లలంత టిఫిన్ పడేస్తున్నార ని తెలిసి "మా హాస్టల్ క్యాంటిన్" కి ఒకసారి చూడడాని కి వచ్చారు....ఇంకాచెప్పొద్దూ ఎప్పుడు ఇడ్లి పడవేసే మేము ఆ రోజు పెట్టిన ఇడ్లిలు చక్క తినేసం బుద్దిమంతుల్లా...
ఇంకా మేము రెండో సంవత్సరం లోకి వచ్చేసరి కి అప్పటి వరకు " కో-ఏడ్" గా ఉన్న కాలేజీ ని కాస్త ఆయన రెండు గా విభజించేశారు. ఒక్క ఇంటర్ రెండో సంవత్సరం తప్ప నా తక్కిన చదువంత "కో-ఏడ్" తరహ లోనే సాగింది. మా ప్రత్యేక "మహిళా కళాశాల" నాకు విచిత్రం గా అనిపించేది, అంత "అమ్మాయిల " మాయం. కొన్ని తరగతులు "కంబైండ్" తరహ లో సాగేవి....అందులో "సదిశలు" కూడ ఒకటి.

ద్వితీయ సంవత్సరం ఒక్క తెలుగు మీడియం లోనే రెండు వందల పైచిలుకు విద్యార్ధులు ఉండేవారు....అందరి కి కలిపీ కామశాస్త్రి గారి "సదిశ లు " క్లాసు కాలేజీ గ్రౌండ్ లో ఉన్న పెద్ద చెట్ల నీడన సాగేవి. కామశాస్త్రి గారి కి ముందు వరుస లో అమ్మాయి లు, ఆ తర్వాత అబ్బాయి లు కూచునేవాళ్ళు. ఆయన గొంతు చాలా గంభీరం గా ఉండేది, ఈ చివర నుండి ఆ చివర దాక ఒకే రీతి లో వినిపించేది.... ఎక్కువ గా ఈ క్లాసు లు మద్యాహ్నం పుట జరిగేవి,చెప్పేదేముంది అందరి కి ఆ క్లాసు లో నిద్ర వచ్చేది....కాకపోతే ఆయన గారి కి భయపడి ఎవరు కళ్ళు మూసుకుని నిద్ర పోవడాని కి సాహసించేవారు కాదు, "కళ్ళు తెరిచి" మాత్రం కొందరు నిద్ర పోయేవారు,అందులో నేను ఒకదాన్ని.క్లాసు మధ్య లో ఎవరైన నిద్ర పోతున్నార? అని ఆయన గమనించేవారు...ఎవడైనా దొరికాడ!! అంతే సంగతు లు....నిద్ర పోయేది అమ్మాయి లు అయితే మాత్రం కోపం గా చూసేవారు...అదే అమ్మాయి ల కు పెద్ద శిక్ష.

"study hours" లో ఎవరైనా సరిగ్గా చదవక పోయిన, అల్లరి చేసిన ,తక్కువ మార్కులు వచ్చిన ....కామశాస్త్రి గారి నోటి లో, చేతి లో నలిగి పోయేవారు పాపం పిల్లకాయలు :(

13, జూన్ 2010, ఆదివారం

"కలం"

నా కలాని కి
విరహా గీతాల తో
పరిచయం శూన్యం
ప్రకృతి సోయగాల
వర్ణన జాడలు
మచ్చుకైన ఎరుక లేదు
..............................
ఊహల కు దూరం గా
వాస్తవాని కి దగ్గర గా
చితికిన బ్రతుకు ల
ఆర్త నాదాలు
ఆకలి కేకలు
కనుమరుగవుతున్న
"మానవత్వపు" విలువలు
ఇవేనేమో!!
నాలో ఆలోచనలు రేపి
"నా కలాన్ని"
కదిలిస్తాయి
కరిగిస్తాయి
ఒక "నవ కవిత కు"
జీవం పోస్తాయి

5, జూన్ 2010, శనివారం

నేను,చదువు,కుంభకర్ణుడి నిద్ర

ఈ మధ్య ఫ్రెండ్ ఒకరు మాట ల మధ్య నీ బ్లాగ్ లో స్కూల్ డేస్, లేదా కాలేజీ డేస్ గురించి రాయొచ్చు కదా! అని అడిగితే, రాయొచ్చు కాని నాకే బద్ధకం రాయడానికి అని సెలవిచ్చాను.సరే లే బద్దకం లో భాగం అయిన "నిద్ర" గురించి రాస్తే పోలా ...
నేను ఇంటర్ కోసం అని పక్క ఊళ్ళో ఉన్న రెసిడెన్సియల్ కాలేజీ లో చేరిపోయాను. నా లక్ష్యం "BITS PILLANI" లో B.Tech చేయాలనీ, అక్కడ అయితే బాగా చెప్తారని, ఇంట్లో పేచి పెట్టి చేరి పోయా..పదవ తరగతి వరకు బాగా చదివేదాన్ని, బాగా అల్లరి చేసేవాళ్ళం. పెద్ద గా చదవండి అని ఎవరు ఇబ్బంది పెట్టె వారు కాదు, చాలా ఆనందం గా గడిచి పోయాయి ఆ రోజులు. కాని ఈ కాలేజీ మొదటి రోజే జైలు ని తలపించింది....


పొద్దున్న ఐదు గంటలకి చదువు మొదలవుతుంది, రాత్రి ఎన్మిదింటి కి ముగుస్తుంది. కొత్తలో బాగానే చదివేదాన్ని. అదంతా మెకానికల్ గా అనిపించడం మొదలైంది. పొద్దున్న "study hours" లో కొద్ది సేపు చదివి నిద్ర లోకి జారి పోయేదాన్ని. ఇది గమనించిన మా లెక్కల మాష్టారు "నాగరాజు గారూ" నన్ను తన ముందు బెంచి లో కూచోమని చెప్పి లెక్కలు చేయమని చెప్పేవారు. కొద్ది సేపు చదివేదాన్ని...తర్వాత మళ్లీ కథ మొదటికే వచ్చేది.
క్లాసు లు 8 గంటల కి మొదలయ్యేవి. కొద్ది సేపు విని నిద్ర ని కంట్రోల్ చేసుకోడాని కి నోట్ పుస్తకం లో హిందీ, ఆంగ్లం లో ఇష్టం వచ్చినట్టు గా రాసేదాన్ని. పక్కనే ఉన్న నా స్నేహితురాలు నందన కి ఇదేమి అర్థం అయ్యేది కాదు. సురేష్ మాష్టారి బౌతిక శాస్త్రం క్లాసు లో మాత్రం నా కష్టాలు వర్ణనాతీతం. ఆ క్లాసు లో ఎవరైన నిద్ర పోడానికి సాహసించార...అంతే సంగతులు....తిట్ల వర్షం,అబ్బాయి లనైతే ఏకం గా "డెమో స్టేజి" మీద దిష్టి బొమ్మ లాగ నిలుచోబెట్టేవారు. నిద్రను కంట్రోల్ చేసుకోడాని కి ఆ క్లాసు లో పడ్డ తంటాలు దేవుడి కి ఎరుక, మా నంది కి కూడ కొంచం తెలుసు.
పరీక్షల ముందు గ్రౌండ్ లో కూచో బెట్టేవారు. తెలుగు మీడియం, ఇంగ్లీష్ మీడియం వాళ్ళను వేరు గా కూచో బెట్టేవారు. ఎందుకో మరి పెద్ద పరీక్షలప్పుడు మమ్మల్ని,ఇంగ్లీష్ మీడియం వాళ్ళను కలిపి కూచో బెట్టారు. నన్ను ఒక ఇంగ్లీష్ మీడియం అమ్మాయి పక్కన కూచోబెట్టారు, ఎప్పుడు నిద్ర పోయే నా దగ్గర నోట్ పుస్తకాలూ ఉండవు...లెక్కలు పరువలేదు కాని వేరే విషయాలు ఇంగ్లీష్ లో నాకు అర్థం అయ్యేవి కాదు...చాలా ఏడుపు వచ్చేది, నందన కాస్త నోట్ పుస్తకాలూ సహయం చేసేది. పరీక్షలు వేరే సెంటర్ లో రాసేవాళ్ళం, మధ్య లో నిద్ర వచ్చి ఏదో రాసేదాన్ని ఆంగ్లం లో ,మళ్లీ తేరుకుని సరి చేసి రాసేదాన్ని. ఇలా నా కష్టాలు సాగాయి.
కొసమెరుపు ఏమిటి అంటే నాకు తొమ్మిది వందలకు కుంచం మార్కు లు తగ్గాయి. BITS దేవుడెరుగు. అమ్మో, జైలు గోడలు కలలో కూడ నన్ను వెంటాడుతాయి ఇప్పటి కి. మా నందన మాత్రం నా నిద్ర విషయం గుర్తు చేసి ఏడిపిస్తూ ఉంటుంది.